Łóżko marzeń

Uśmiech chorego dziecka jest największą nagrodą za pomoc.
Michał każdego dnia odwdzięcza się uśmiechem za łóżko, które otrzymał.

Spokojny sen ma również mama bliźniaków wiedząc, że dziecku jest wygodnie.

My również dziękujemy za serce, za wsparcie, za dobre myśli.

Kamil i Michał są niepełnosprawnymi bliźniakami. Mają jeszcze starszego brata, który kocha ich jak szalony, ale wciąż dokucza, bo ma ADHD.

Całym tym plutonem wojska wymagającym wiecznej uwagi zajmuje się kochająca, cierpliwa i pełna poświęceń MAMA.

Całkiem niedawno, częściowo również dzięki Państwa pomocy, udało się rodzince przenieść do mieszkania marzeń, gdzie są bezpieczni, mają ustabilizowaną sytuację prawną, ciepło, sucho i widno.

Mają nadzieję na spokojne, w miarę (jak na ich warunki) szczęśliwe życie.
Do pełni szczęścia brakuje im tylko jednego - łóżka dla Michała.

Ten mężczyzna ma już 12 lat, a ze względu na brak pieniędzy na zakup łóżka jest zmuszony nadal spać z mamą.
Nie jest to dobre dla żadnego z nich.
Michał w swoim schorzeniu moczy się, maja niekontrolowane skurcze mięśni, przez co w nocy rzuca jego ciałem. Ani on, ani jego mama nie czują się z tym dobrze. Nikt się nie wysypia.

Kamil (drugi bliźniak) jest większym szczęściarzem - ma specjalistyczne łóżko dostosowane dla niepełnosprawnych.

Michał jest odrobinę sprawniejszy (co nie znaczy sprawny!), łatwiej poddaje się przy przesadzaniu go na wózek, przy przewracaniu na boki w trakcie przewijania, przy sadzaniu do karmienia. Dla niego wystarczy "zwykłe" łóżko, jak dla zdrowego człowieka.

Takie "zwykłe" łóżko ma jeszcze tę zaletę, że na czas "zabawy" obu braci, można ich na nim ułożyć obu.

Chłopcy jakimś sobie tylko znanym kodem kontaktują się między sobą, rozumiejąc się bez słów. Śmieją się, kłócą i wymieniają wrażeniami. Będąc blisko siebie mają ułatwioną łączność.

Mama wyszukała taki tapczanik, który kosztuje niewiele i spełnia wszelkie wymagania chłopaków. Jest zgrabny, wygodny i zmieści się w niewielkim pokoiku.

Ale chociaż wiele nie kosztuje, to i tak za dużo, żeby mamę stać było na taki wydatek.
Przy trzech chorych synkach każda złotówka jest wydawana jedynie na opłaty związane z podstawowym utrzymaniem.

Pomóżmy Michałowi uzyskać samodzielny sen